വരാനുള്ളതുണ്ടോ വഴിയിൽ തങ്ങുന്നു!

ടി.പി അനിൽകുമാർ.


                           
                            രാത്രിയിൽ
                            നക്ഷത്രങ്ങളെണ്ണിയിരിക്കുമ്പോൾ
                            ചടച്ച് എല്ലും തോലുമായൊരു പൂച്ച
                            പടിവാതിലു കടന്നു വന്ന്
                            യോഗാക്ലാസിലെ ഗുരുവിനെപ്പോലെ
                            ഏകാഗ്രതയോടെ മുന്നിലിരുന്നു

                            കഠിനമായ വ്യായാമങ്ങളിലൂടെ
                            കടന്നു പോയതുകൊണ്ടാകണം
                            ഇരുട്ടിലതിന്റെ കണ്ണുകൾ
                            തിളങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല
                            ആ പൂച്ച
                            എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്കു തന്നെയാണ്
                            നോക്കുന്നതെന്ന്
                            എന്നിട്ടും എനിക്കു മനസ്സിലായി

                            പകലുകളിൽ
                            മാവായ മാവിലൊക്കെ
                            അണ്ണാറക്കണ്ണന്മാർ
                            ചിലും ചിലും തിമിർക്കുന്നുണ്ടല്ലോ

                            അസ്തമിച്ചാൽ
                            വാലുകൊണ്ട് തലങ്ങും വിലങ്ങും
                            മണലിലെഴുതി വിലസാൻ തുടങ്ങും
                            പെരുച്ചാഴികൾ

                            അടയ്ക്കാൻ മറന്നു പോയ
                            അടുക്കള വാതിലുകൾ
                            മുറ്റത്തെ സിമന്റു ടാങ്കിൽ
                            വെട്ടി മറിയുന്ന സ്വർണമീനുകൾ
                            ഇത്രയേറെ സാധ്യതകളുണ്ടായിട്ടും
                            എന്തേ നിന്റെ കോലമിങ്ങനെ?

                            (എങ്ങനെ നന്നായി ജീവിക്കാമെന്ന്
                            ഇവനെയൊന്നു പഠിപ്പിച്ചിട്ടുതന്നെ!)

                            അവശനായൊരാളുടെ മുന്നിൽ
                            അമിട്ടുപോലെ വിടർന്നു മിന്നുന്ന
                            ആത്മവിശ്വാസം കാരണം
                            കണ്ടൻ പൂച്ചയുടെ പുച്ഛം
                            കണ്ടറിയാൻ കഴിഞ്ഞില്ല

                            ശാന്തനായി
                            മുൻ കാലുകളാൽ മീശയൊതുക്കി
                            ശ്രേഷ്ഠമലയാളത്തിൽ പൂച്ച ചോദിച്ചു

                            നിങ്ങള് ചോറുണ്ടോ?
                            ഉണ്ട്... അല്ല, …  ഉണ്ടു.
                            മാനത്തെ സ്റ്റാറുകളൊക്കെ എണ്ണിക്കഴിഞ്ഞോ?
                            !!!!!!!!
                            എന്നാ പോയി കെടന്നൂടേടോ
                            കണ്ട പട്ടീടേം പൂച്ചേടേം കാര്യം നോക്കാണ്ട്?

                            യോഗഗുരു ഒന്നു പ്രാണായാമം ചെയ്തു
                            വാലുകൊണ്ട് റ്റാറ്റാ തന്ന്
                            പടി കടന്നു പോയപ്പോൾ
                            ആകാശത്തിരുന്ന്
                            നക്ഷത്രങ്ങൾ സൈറ്റടിക്കാൻ തുടങ്ങി

16 comments:

  1. സാധ്യതകൾ നഷ്ടപ്പെടുത്തി തളർന്നു നില്ക്കുന്നുണ്ട് . നമ്മുടെ പൂച്ച . മാനത്തെ നക്ഷത്രമെണ്ണി നമ്മളും.
    പോയി കിടന്നുറങ്ങിക്കൂടെ !!!

    ReplyDelete
  2. സാധ്യതകൾ നഷ്ടപ്പെടുത്തി തളർന്നു നില്ക്കുന്നുണ്ട് . നമ്മുടെ പൂച്ച . മാനത്തെ നക്ഷത്രമെണ്ണി നമ്മളും.
    പോയി കിടന്നുറങ്ങിക്കൂടെ !!!

    ReplyDelete
  3. ഒന്നൊന്നര ... :)

    ReplyDelete
  4. വല്ലാത്ത സൂക്ഷ്മതയോടെ ഉള്ള് ഒപ്പിയെടുക്കുന്ന കവിത!!!!!
    അടയ്ക്കാൻ മറന്നു പോയ

    അടുക്കള വാതിലുകൾ
    മുറ്റത്തെ സിമന്റു ടാങ്കിൽ
    വെട്ടി മറിയുന്ന സ്വർണമീനുകൾ
    ഇത്രയേറെ സാധ്യതകളുണ്ടായിട്ടും
    എന്തേ നിന്റെ കോലമിങ്ങനെ?

    ReplyDelete
  5. ഇത്രയേറെ സാധ്യതകളുണ്ടായിട്ടും എല്ലുംതോലുമായ നിന്റെ കോലം അനിലിന്റെ കവിതയില്‍..പൂച്ചയാണിന്നെന്റെ ദുഖമെന്ന് കടമ്മന്‍ കവിത.ഇല്ലാത്ത പൂച്ചയെ ഇരുട്ടില്‍ തപ്പുന്നു തത്ത്വചിന്ത..അടിമുടി കവിത.

    ReplyDelete
  6. വെറുംവാക്കുകൾ പറഞ്ഞ അർഥമുള്ള വാക്കുകൾക്കു താഴെ ഒരൊപ്പ് ..

    ReplyDelete
  7. കണ്ടനെന്നങ്ങു തറപ്പിച്ചതോടെ കാണാനൊന്നുമില്ലാതായി.. പ്രാണായാമത്തിലെ നിശ്വാസം പോലൊന്നു നിരാശയോടെ ഇറക്കി വച്ച് ഈ യോഗഗുരു വിടവാങ്ങുന്നു... നിത്യഭാസുരനഭശ്ചരങ്ങളേ.. നിങ്ങളിനി സൈറ്റടിച്ച് കാണിച്ചോളിന്‍...

    ReplyDelete
  8. സീരിയസായി വന്നതല്ലേ. ചിരിപ്പിച്ചു. :)

    ReplyDelete